Wat is het oog?

Hoewel we onze ogen elke dag opnieuw gebruiken, staan de meeste mensen niet stil bij hoe ze precies werken. De ogen zijn een fantastisch lichaamsdeel en de manier waarop ze werken is even indrukwekkend. Hier kom je meer te weten over de opbouw van je ogen, hoe ze een beeld vormen van de wereld en hoe ze dat doen. Het oog, of de oogbol, is een sferisch orgaan met twee zijden. Het bevat bepaalde structuren die het mogelijk maken om te zien. Kijken we naar iets, dan zal dit voorwerp licht weerkaatsen, dat via het hoornvlies in het oog binnenkomt.

Waarvoor dient het hoornvlies?

Het hoornvlies is een bolvormige, heldere laag die aan de voorzijde van het oog zit. Het zorgt ervoor dat de voorwerpen die je bekijkt in de vorm van een lichtgolf naar het interne gedeelte van je oog gaan.

Het hoornvlies lijkt één enkel helder membraan te zijn, maar het is opgebouwd uit wel vijf verschillende lagen:

1. Het epitheel

Dit dunne laagje aan de buitenzijde bestaat uit cellen die zichzelf snel vernieuwen. Het fungeert als barrière en beschermt het hoornvlies tegen bacteriën en tranen.

2. Het membraan van Bowman 

Dit membraan bestaat uit collageenvezels, het is 8 tot 14 micron dik en beschermt vooral het stroma van het hoornvlies.

3. Het stroma

Het stroma is een doorzichtige tussenlaag en tegelijkertijd de dikste laag van het hoornvlies. Het bestaat vooral uit cellen die nodig zijn voor het in stand houden van de helderheid en bolling van het hoornvlies.

4. Het membraan van Descemet

Dit dunne laagje fungeert als het basale membraan van het endotheel van het oog.

5. Het endotheel

Het endotheel is een dunne cellaag die ervoor zorgt de vochtbalans in het oog goed blijft. Zo behoudt het hoornvlies zijn transparantie.

De werking, onderdelen en functie van de iris uitgelegd

Aan de binnenkant van de iris zit een cirkelvormige, beweegbare opening: de pupil. Deze bepaalt hoeveel licht er in het oog valt, door nauwer of wijder te worden. Je kunt dit vergelijken met de werking van een camera. Het aanpassen van de lichtinval wordt ook wel de lichtreflex genoemd.

Achter deze pupil ligt de lens. Dit is een dun, doorzichtig schijfje dat helpt om voorwerpen die op verschillende afstanden liggen duidelijk en scherp te zien. De vorm van de pupil wordt bepaald door de afstand van het object waar we ons op focussen.

Deze lens wordt omringd door cilaire spieren die de lens zelf op zijn plaats houden. Ze spelen ook een belangrijke rol bij het creëren van ons zicht:

• Ontspannen de cilaire spieren zich, dan wordt de lens glad getrokken. Hierdoor kan het oog voorwerpen veraf waarnemen.
• Trekken de spieren samen, dan wordt de lens dikker en zie je voorwerpen dichtbij.

Wat doet het netvlies?

Zodra de lichtgolven door de lens zijn gegaan, komen ze terecht in een geelachtige substantie, in de oogbol. Deze wordt ook wel het glasachtig lichaam genoemd en bestaat voor 99% uit water. Het vult de oogbol als het ware op, waardoor deze zijn vorm behoudt.

Aan de achterzijde van het oog bevindt zich het netvlies, een lichtgevoelig membraan dat ook fungeert als bescherming van de achterzijde van het oog. Dit vlies is opgebouwd uit miljoenen cellen: staafjes en kegeltjes. Deze verzamelen zich achter in het oog, in een grote zenuw (de oogzenuw).

De werking van kegelcellen en de macula bij de oogzenuw uitgelegd

De oogzenuw wordt voorafgegaan door kegelcellen, die zich in de macula bevinden. Dit is een gebied midden in het netvlies, aan de achterzijde van de ogen. De kegelcellen maken het mogelijk om overdag te zien. Er zijn drie soorten:

• Rode kegelcellen
• Groene kegelcellen
• Blauwe kegelcellen

Elke soort cel reageert op een andere golflengte. Is er fel licht, dan geven de kegeltjes een scherp, centraal zicht. Ook nemen ze details en kleuren goed waar. In het donker werken ze niet.

Aan de buitenzijde van de macula bevinden zich de staafjes die verantwoordelijk zijn voor het zogenaamde perifere zicht. Ze nemen beweging waar en zorgen ervoor dat we kunnen zien bij schemerlicht. Zowel de staafjes als de kegeltjes verzamelen lichtgolven en zetten deze om in elektrische impulsen. Via de oogzenuw worden deze naar de hersenen geleid, die ze verwerkt en vertaalt naar de beelden die we elke dag opnieuw zien.

Wat is het oog?

Hoewel we onze ogen elke dag opnieuw gebruiken, staan de meeste mensen niet stil bij hoe ze precies werken. De ogen zijn een fantastisch lichaamsdeel en de manier waarop ze werken is even indrukwekkend. Hier kom je meer te weten over de opbouw van je ogen, hoe ze een beeld vormen van de wereld en hoe ze dat doen. Het oog, of de oogbol, is een sferisch orgaan met twee zijden. Het bevat bepaalde structuren die het mogelijk maken om te zien. Kijken we naar iets, dan zal dit voorwerp licht weerkaatsen, dat via het hoornvlies in het oog binnenkomt.

Waarvoor dient het hoornvlies?

Het hoornvlies is een bolvormige, heldere laag die aan de voorzijde van het oog zit. Het zorgt ervoor dat de voorwerpen die je bekijkt in de vorm van een lichtgolf naar het interne gedeelte van je oog gaan.

Het hoornvlies lijkt één enkel helder membraan te zijn, maar het is opgebouwd uit wel vijf verschillende lagen:

1. Het epitheel

Dit dunne laagje aan de buitenzijde bestaat uit cellen die zichzelf snel vernieuwen. Het fungeert als barrière en beschermt het hoornvlies tegen bacteriën en tranen.

2. Het membraan van Bowman 

Dit membraan bestaat uit collageenvezels, het is 8 tot 14 micron dik en beschermt vooral het stroma van het hoornvlies.

3. Het stroma

Het stroma is een doorzichtige tussenlaag en tegelijkertijd de dikste laag van het hoornvlies. Het bestaat vooral uit cellen die nodig zijn voor het in stand houden van de helderheid en bolling van het hoornvlies.

4. Het membraan van Descemet

Dit dunne laagje fungeert als het basale membraan van het endotheel van het oog.

5. Het endotheel

Het endotheel is een dunne cellaag die ervoor zorgt de vochtbalans in het oog goed blijft. Zo behoudt het hoornvlies zijn transparantie.

De werking, onderdelen en functie van de iris uitgelegd

Aan de binnenkant van de iris zit een cirkelvormige, beweegbare opening: de pupil. Deze bepaalt hoeveel licht er in het oog valt, door nauwer of wijder te worden. Je kunt dit vergelijken met de werking van een camera. Het aanpassen van de lichtinval wordt ook wel de lichtreflex genoemd.

Achter deze pupil ligt de lens. Dit is een dun, doorzichtig schijfje dat helpt om voorwerpen die op verschillende afstanden liggen duidelijk en scherp te zien. De vorm van de pupil wordt bepaald door de afstand van het object waar we ons op focussen.

Deze lens wordt omringd door cilaire spieren die de lens zelf op zijn plaats houden. Ze spelen ook een belangrijke rol bij het creëren van ons zicht:

• Ontspannen de cilaire spieren zich, dan wordt de lens glad getrokken. Hierdoor kan het oog voorwerpen veraf waarnemen.
• Trekken de spieren samen, dan wordt de lens dikker en zie je voorwerpen dichtbij.

Wat doet het netvlies?

Zodra de lichtgolven door de lens zijn gegaan, komen ze terecht in een geelachtige substantie, in de oogbol. Deze wordt ook wel het glasachtig lichaam genoemd en bestaat voor 99% uit water. Het vult de oogbol als het ware op, waardoor deze zijn vorm behoudt.

Aan de achterzijde van het oog bevindt zich het netvlies, een lichtgevoelig membraan dat ook fungeert als bescherming van de achterzijde van het oog. Dit vlies is opgebouwd uit miljoenen cellen: staafjes en kegeltjes. Deze verzamelen zich achter in het oog, in een grote zenuw (de oogzenuw).

De werking van kegelcellen en de macula bij de oogzenuw uitgelegd

De oogzenuw wordt voorafgegaan door kegelcellen, die zich in de macula bevinden. Dit is een gebied midden in het netvlies, aan de achterzijde van de ogen. De kegelcellen maken het mogelijk om overdag te zien. Er zijn drie soorten:

• Rode kegelcellen
• Groene kegelcellen
• Blauwe kegelcellen

Elke soort cel reageert op een andere golflengte. Is er fel licht, dan geven de kegeltjes een scherp, centraal zicht. Ook nemen ze details en kleuren goed waar. In het donker werken ze niet.

Aan de buitenzijde van de macula bevinden zich de staafjes die verantwoordelijk zijn voor het zogenaamde perifere zicht. Ze nemen beweging waar en zorgen ervoor dat we kunnen zien bij schemerlicht. Zowel de staafjes als de kegeltjes verzamelen lichtgolven en zetten deze om in elektrische impulsen. Via de oogzenuw worden deze naar de hersenen geleid, die ze verwerkt en vertaalt naar de beelden die we elke dag opnieuw zien.